Το να εντοπιστεί ένα θήλωμα στην ουροδόχο κύστη μπορεί αρχικά να προκαλέσει ανησυχία. Ωστόσο, στη μεγάλη πλειονότητά τους, τα θηλώματα μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, αρκεί να διαγνωστούν εγκαίρως και να παρακολουθούνται σωστά.
Τι είναι τα Θηλώματα Ουροδόχου Κύστης
Τα θηλώματα είναι προσεκβολές του εσωτερικού τοιχώματος της ουροδόχου κύστης και ανήκουν στους επιθηλιακούς όγκους. Διακρίνονται σε επιφανειακά και διηθητικά, ανάλογα με το αν έχουν διηθήσει το μυικό χιτώνα της ουροδόχου κύστης.
Η μορφή τους μοιάζει με μικρές “θηλές” που αναπτύσσονται στην επένδυση της κύστης. Η αξιολόγησή τους βασίζεται κυρίως στην ιστολογική εξέταση, ώστε να κριθεί αν είναι χαμηλού ή υψηλού κινδύνου και αν απαιτούν περαιτέρω θεραπεία.
Αίτια εμφάνισης και παράγοντες κινδύνου
Τα θηλώματα δεν εμφανίζονται χωρίς λόγο. Υπάρχουν συγκεκριμένοι παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισής τους, με κυριότερο το κάπνισμα.
Οι τοξικές ουσίες που εισέρχονται στον οργανισμό μέσω του καπνού φιλτράρονται από τα νεφρά και αποθηκεύονται προσωρινά στην ουροδόχο κύστη μέσω των ούρων, ερεθίζοντας το εσωτερικό της.
Άλλοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
- έκθεση σε βιομηχανικές χημικές ουσίες
- ακτινοβολία στην περιοχή της πυέλου
- χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων
- λοιμώξεις όπως ο HPV (σε σπάνιες περιπτώσεις)
- χρόνιες φλεγμονές του ουροποιητικού
- αυξημένη ηλικία και ανδρικό φύλο
Συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν
Στην αρχική τους φάση, τα θηλώματα συχνά δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα και εντοπίζονται τυχαία. Όταν υπάρχουν συμπτώματα, το πιο συχνό είναι η αιματουρία, δηλαδή η παρουσία αίματος στα ούρα, είτε ορατή είτε μικροσκοπική.
Άλλα πιθανά συμπτώματα είναι:
- συχνουρία
- αίσθημα καύσου κατά την ούρηση
- αίσθημα επιτακτικής ούρησης
- πόνος χαμηλά στην κοιλιά ή στο περίνεο (σπανιότερα)
Κάθε τέτοιο σύμπτωμα, ιδίως σε άτομα άνω των 50 ετών, είναι σημαντικό να αξιολογείται άμεσα από ουρολόγο.
Διαγνωστική προσέγγιση
Η διάγνωση των θηλωμάτων βασίζεται στον συνδυασμό του ιατρικού ιστορικού, της φυσικής εξέτασης και απεικονιστικών μεθόδων.
Οι βασικές εξετάσεις περιλαμβάνουν:
- υπερηχογράφημα κύστης
- κυτταρολογική ούρων
- κυστεοσκόπηση
Η κυστεοσκόπηση αποτελεί τη βασικότερη εξέταση, καθώς επιτρέπει την άμεση οπτική αξιολόγηση του εσωτερικού της κύστης.
Πραγματοποιείται με εύκαμπτο κυστεοσκόπιο στο ιατρείο, με τοπική αναισθησία, και συνήθως είναι καλά ανεκτή. Αν διαπιστωθεί ύποπτο μόρφωμα, τότε θα πρέπει να ληφθεί δείγμα για βιοψία.
Θεραπευτικές επιλογές – Θηλώματα Ουροδόχου Κύστης
Η θεραπεία εκλογής είναι η διουρηθρική εκτομή (TUR-BT) του θηλώματος, μια ενδοσκοπική επέμβαση κατά την οποία το θήλωμα αφαιρείται διαμέσω της ουρήθρας.
Σε περιπτώσεις υψηλού κινδύνου ή επαναληπτικών εμφανίσεων, ο γιατρός μπορεί να προτείνει επιπλέον:
- ενδοκυστικές εγχύσεις με φαρμακευτικές ουσίες που στοχεύουν στην πρόληψη των υποτροπών
- στενή παρακολούθηση με κυστεοσκοπήσεις
- προσαρμογή του θεραπευτικού πρωτοκόλλου ανάλογα με την ιστολογική εξέταση
Παρακολούθηση και πρόγνωση
Παρότι τα θηλώματα έχουν καλή πρόγνωση όταν αντιμετωπιστούν εγκαίρως, έχουν ωστόσο πιθανότητα υποτροπής.
Η παρακολούθηση παίζει καθοριστικό ρόλο στην πρόληψη επιπλοκών.
Το θεραπευτικό πλάνο συνήθως περιλαμβάνει:
- επαναληπτικές κυστεοσκοπήσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα
- εργαστηριακό έλεγχο
- διακοπή καπνίσματος, που αποτελεί σημαντικό προληπτικό μέτρο
Τα Θηλώματα Ουροδόχου Κύστης αποτελούν μια κατάσταση που δεν πρέπει να αγνοείται, αλλά ούτε και να αντιμετωπίζεται με υπερβολικό φόβο.
Η σύγχρονη ουρολογία προσφέρει ασφαλείς και αποτελεσματικές λύσεις τόσο για τη διάγνωση όσο και για τη θεραπεία τους. Εφόσον εντοπιστούν έγκαιρα και παρακολουθούνται σωστά, οι πιθανότητες για σοβαρές επιπλοκές περιορίζονται σημαντικά.
Σε κάθε περίπτωση εμφάνισης αίματος στα ούρα ή αλλαγών κατά την ούρηση, η επίσκεψη στον ουρολόγο είναι το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα.